Fesleğen Yetiştiriciliğinde Kanatlı Gübre Uygulamalarının Önemi

Doç.Dr. Gülsüm YALDIZ 22 Haziran 2019 Diğer Yazıları 2744 -A+

Fesleğen Yetiştiriciliğinde Kanatlı Gübre Uygulamalarının Önemi

Doç.Dr. Gülsüm YALDIZ

Bolu AİBÜ Ziraat ve Doğa Bil. Fakültesi

 

Bitkilerdeki etkili maddelerin nitelik ve nicelik olarak değişimi bitkilerin genetik yapısına, yetiştiği iklim koşullarına ve uygulanan agronomik işlemlere göre değişmektedir. Agronomik işlemler kapsamında günümüzde ön plana çıkan organik tarım, neredeyse dünyadaki tüm ülkelerde uygulanırken, üretim alanı ve üretici sayısı da giderek artmaktadır. Ayrıca dünya organik ürün pazarı da giderek büyümekte ve neredeyse tamamını ABD ve AB ülkeleri oluşturmaktadır. Bu konuda tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de çeşitli çalışmalar gerçekleştirilmektedir.

Türkiye’de 325.831 ha alanda organik tarım yapılmakta ve organik gübreleme direkt olarak bitkinin verimine, kimyasal bileşimine ve kalitesine etki etmektedir (Dinç, 2014). Günümüzde organik tarım uygulamaları gün geçtikçe daha fazla önem kazanmaktadır. Dünya marketlerinde organik gübre kullanılarak üretilen ve pestisit uygulamaları içermeyen ürünler büyük rağbet görmektedir (Yussefi ve Willer, 2007). Bu tercihler çeşitli organik materyallerin tarımda kullanım olanaklarının daha ayrıntılı olarak araştırılması gerektiğini ortaya koymaktadır; bunlardan biri de güncelliğini koruyan organik kümes hayvanı gübresidir. Organik kümes hayvanı gübresi, organik kökenli bir gübre olduğundan hem bitkiler için özellikle içerdiği azot yanında diğer bitki besinlerince zengin iyi bir besin maddesi kaynağı, hem de toprağın fiziksel özelliklerini iyileştirmesi yanında son zamanlarda hayvan beslemede yem katkı maddesi olarak ta kullanılan iyi bir ıslah materyalidir Gübreleme bitki yetiştiriciliğinde üreticiye maddi yük getiren en önemli unsurlardan biri olup, üreticiler arasında gübreleme miktarının artması ile verim ve kalite artacağı yönünde genel bir yanılgı mevcuttur.

Organik gübreleme iyi bir toprak analizi ile birlikte uygulanarak, hem gübre maliyetinden tasarruf edilmiş olacak, hem de yüksek fayda sağlanacaktır. Ayrıca organik tarım, gerek toprak gerekse bitki kalitesine pozitif etkisi göz önüne alındığında ve aynı zamanda sürdürülebilirliğinin sağlanmasında konvansiyonel tarıma göre avantaj sağlayacaktır. İnsanların bitkilerle hastalıkları iyileştirmesi çok eskilere dayanır. Günümüz modern ilimlerinin keşfettikleri yeni kimyasal maddelerin büyük bir çoğunluğu bitkisel kaynaklıdır. Her geçen gün tıp dünyasında bir çok hastalığın tedavisine imkan sağlayan ilaçlar yine bitkisel kaynaklı maddelerden üretilip geliştirilmektedir.

Tıbbi ve aromatik bitkilerin kültürü konusundaki araştırmalar son yıllarda Türkiye’de de önem kazanmakla birlikte, sadece bir kaçının yetiştirme teknikleri belirlenmiştir. Ancak günümüzde yeterli miktarda standart ve kaliteli ürün temini doğal bitkilerin toplanmasıyla mümkün olmamakta, bundan dolayı bitkilerin düzenli olarak kültürünün yapılmasını gerekli kılmaktadır. Ocimum türleri içinde Ocimum basilicum (fesleğen) en fazla ekonomik öneme sahip olup, morfolojik ve kimyasal olarak geniş varyasyon göstermektedir. Fesleğen, Labiateaea familyasından olup, Güney Asya, özellikle Hindistan kökenli bir bitki olan, tropik ve ılıman bölgelerde yaygınlık gösteren tek yıllık bir bitkidir. Daha çok Fransa, İtalya ve İspanya’da kültürü yapılmaktadır (Ceylan, 1997). Fesleğen, Türkiye’de özellikle Batı ve Güney Anadolu’da yetiştirilmektedir. Türkiye’de zengin bir kimyasal varyasyon gösteren fesleğenin, değişik alanlarda kullanılan bileşenlerin (linalool, citral, metil cinnamate, metil eugenol vb.) elde edilmesinde önemli bir potansiyele sahip olduğu saptanmıştır (Telci ve ark., 2005).

Fesleğen uçucu yağı, tıpta mide rahatsızlıklarında, yatıştırıcı, gaz söktürücü, idrar yolları antiseptiği, ağrı dindirici, balgam söktürücü, solucan düşürücü, sakinleştirici, öksürük kesici, ağız ve diş şikayetlerinde, ishal ve kronik dizanteride, solunumla ilgili rahatsızlıklarda ve mantar hastalığının tedavisinde etkilidir (Baytop, 1999; Baranauskiene et al., 2003).

Bolca Hindi. A.Ş.’de iki yıl boyunca yürüttüğümüz çalışmada farklı dozda kanatlı (tavuk, hindi, kıbele) gübre uygulamasında fesleğenin verim ve kalitesi açısından en ideal organik kanatlı gübre ile dozu belirlenmiş ve organik kanatlı gübrelemenin yetiştiricilikte yaygınlaştırılması hedeflenmiştir. Organik kümes hayvanı gübreleri arasından tavuk gübresi ile yetiştirilen fesleğen bitkisi yüksek antioksidan, antibakteriyel etki göstermesi yanısıra, yüksek toplam fenolik, flavanoid içerikleri ile uçucu yağ bileşenlerine sahip olmuşlardır. Hindi gübresi ile kıbele gübresi kimyasal gübre uygulamasına göre daha yüksek verim ve biyolojik aktiviteye sahip olmuştur.

Sonuç olarak, çalıştığımız bu organik kanatlı gübreler özellikle tavuk gübresi tıbbi ve aromatik bitkilere talebin ve önemin artırılması için kimyasal gübreler yerine önerilebilir.

Kaynaklar

Akgül, A., (1993). Baharat Bilimi ve Teknolojisi. Gıda Teknolojisi Derneği Yayınları, Ankara pp.142-143.

Telci I, Bayram E, Yilmaz G, Avci B. 2006. Variability in essential oil composition of Turkish basils (Ocimum basilicum L.). Biochemical Systematic Ecology, 34:489-497.

Baranauskiene R., Venskutonis PR, Viskelis P, Dambrauskiene E, 2003. Influence of nitrogen fertilizers on the yield and composition of thyme (Thymus vulgaris). Journal and Agricultural Food Chemistry, 51: 7751–7758.

Baytop T, 1999. Türkiye’de Tıbbi Bitkilerle Tedavi (Geçmişte ve Bugün). Nobel Tıp Kitapevleri (İlaveli ikinci Baskı).

Ceylan A, 1997. Tıbbi Bitkiler-II (Uçucu Yağ Bitkileri). Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No:481, Bornova, İzmir, 306s.

Dinç E, 2014. Sater (Satureja hortensis L.) bitkisinde inorganik ve organik gübre uygulamalarının verim ve bazı kalite unsurlarına etkileri. Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.

Telci İ, Bayram E, Yılmaz G, Avcı AB, 2005. Türkiye’de kültürü yapılan yerel fesleğen (Ocimum spp) genotiplerinin morfolojik, agronomik ve teknolojik özelliklerinin karakterizasyonu ve üstün bitkilerin seleksiyonu (Sonuç Raporu). TOGTAG-3102 No’lu Proje, TÜBİTAK.

Yussefi S, Willer F, 2007. Organic Agriculture Statistics 2007 – The Main Results of the global organic survey 2007 by FiBL and SOEL. BioFach Congress 2007, Nuremberg, 16.2.2007.

Yorumlar